Zakupy

Wheee. Miniaturka z cudnym pairingiem, aw yeah. Tylko szkoda że taka głupawa, znowu xD Poniżej przedstawiam wam historię luźno połączoną z Ideałem, zawierającą w sobie prawie wszystkie spoilery z Shingeki no Kyojin. Dokładnie xD

 

„Zakupy”

- No i gdzie się podziewa ten Shin-chan? - Takao wzdycha, wkładając telefon do kieszeni.

- Atsushi też najwyraźniej nie ma zamiaru się pokazać...cóż za wyraźny brak szacunku. - Akashi chucha w przemarznięte dłonie, próbując choć trochę je rozgrzać. Takao uśmiechnął się pod nosem, podając mu swoje rękawiczki.

- Weź. Mnie jest całkiem ciepło. - chłopak wciska mu je bez zastanowienia, uśmiechając z zadowoleniem. Akashi spogląda jednak na niego zimno, nie chcą przyjąć wściekle pomarańczowego podarunku.

- Nie gadaj głupot. Jest środek zimy, nie uwierzę że jest Ci od tak ciepło. - Akashi próbuje schować ręce w obszernych kieszeniach, jednak Takao łapie go za nadgarstki i ukrywa dłonie w swoich własnych.

- Mogę się dowiedzieć co robisz? - Akashi próbuje się uwolnić, jednak Takao jedynie wzmacnia chwyt.

- Grzeję Ci łapsie. I będę grzał dopóki nie przyjdzie Shin-chan i fioletowy tytanołak.

- Nawet nie będę pytał co to tytanołak. Puść.

- Tytanołaki to takie głupawe określenie na ludki z Shineki no Kyojin które potrafią się przemieniać w tytanów. No wieeesz, spoilers, spoilers everywhere. Eren taki na przykład, Annie, Ymir, Reiner, Berthold, Rivaille...

- Rivaille nie jest tytanołakiem!

- Słuchałeś mnie? Jakie to słodkie!

- Chciałbym nie musieć...

- A zauważyłeś że Rivaille ma podobny głos do Ciebie? Co powiesz na mały cosplay? Murasakibara mógłby być twoim tytan!Erenem, moe! Ja byłbym Ymir a Shin-chan moją Christą! Zawsze po mojej stronie, ha! Kuroko byłby normalnym Erenem, no wiesz, rola głównego bohatera serii o koszykówce zobowiązuje, Kagami byłby Mikasą, Aomine musiałby być wtedy Jeanem, Kise Marco, wyobrażasz to sobie? „Shalalala, suddenly I'm not a half of man I use to be~”. Armin, kto byłby dobrym Arminem...

- Co muszę zrobić żebyś się zamknął?

- Pocałować mnie. - odpowiedź przychodzi natychmiastowo. Akashi patrzy na Takao z niedowierzaniem, po czym kręci głową. Prędko łączy swe zimne wargi z tymi należącymi do ściskającego jego dłonie chłopaka, z zaskoczeniem odnotowując że są one gorące.

- He!? To było takie proste!?

- Obiecałeś że się zamkniesz. - Akashi mrozi go wzrokiem.

- O co chodzi? - nagle tuż obok nich pojawia się Midorima z Murasakibarą u boku. Jego twarz jest czerwona, spojrzenie nieobecne.

- Neee, Aka-chin, przepraszamy za spóźnienie. Musieliśmy po coś zahaczyć z Mido-chinem do mojego domu. Nie gniewasz się, nie?

- Nie Atsushi, nie gniewam. - Akashi uśmiecha się pod nosem, ściskając delikatnie dłonie oniemiałego Takao. - Nie nudziłem się. Idziemy w końcu na te świąteczne zakupy?

- Suuuper~

Tak, cholernie tęsknię za późną jesienią i zimą.