Jednopartówka~

Fandom : Kuroko no basuke

Pairing : Midorima x Takao

Tytuł : ??? (jakieś propozycje?)

Midorima nie dawał Takao szczęśliwych przedmiotów na co dzień, ale nie mógł się przed tym powstrzymać, gdy jego znak lądował na ostatnim miejscu. Przedmioty chował zazwyczaj do jego kieszeni, wyjmując je w nocy, tak by niczego nie zauważył. Plan sprawdzał się doskonale, aż do tego pamiętnego, marcowego dnia...

Ciało Takao trzęsło się od ledwo powstrzymywanego śmiechu. W ciągu kilku ostatnich tygodni, a konkretniej od 19 lutego, Oha-Asa stała się jego najlepszą przyjaciółką. Z szerokim uśmiechem maszerował przed siebie tanecznym krokiem, co chwilę zerkając na wyświetlacz telefonu. Drugi już raz w tym miesiącu wylądował na ostatnim miejscu rankingu, a jego szczęśliwym przedmiotem był „duży pluszowy miś”. Spodziewał się, że przewiązany czerwoną kokardką, szczęśliwy kolor mimo wszystko zobowiązuje, czyż nie?

Takao wyłączył wyświetlacz, w którym odbił się kształt wynajętej, pomarańczowej furgonetki, która jechała za nim już od dobrych trzydziestu minut. Na tylnym siedzeniu, przypięty pasami, siedział ogromny, pluszowy miś.

Midorima schylił głowę,pozwalając by czapka z daszkiem okryła jego twarz. Szary kombinezon roboczy w małym stopniu ukrywał jego szczupłą, umięśnioną sylwetkę, jednak lepsze to niż nic. Takao niespiesznie kierował się w do sklepu ze słodyczami który otworzył jakoś rok wcześniej. Do przybycia pierwszych klientów miał jeszcze co prawda całą godzinę, ale dziś przyjeżdżała nowa dostawa, ten długi dzień zaczął się więc wcześniej.

Midorima miał dziś wiele pracy, o tak.

„Dobrze że Momoi straciła pracę, powinna to robić częściej” - pomyślał Takao, odbierając od niej wiadomość, że dostawa już została przyjęta. „Wspaniale mieć taką dobrą asystentkę, szkoda tylko że Riko niedługo przejdzie okres i znowu wróci do firmy...”

Chłopak zanucił motyw z ostatnio oglądanego filmu, kierując się do centrum handlowego.

Dziś liczył na naprawdę dobrą zabawę.

Midorima zaparkował wóz przed centrum, prawie wyrywając misia razem z fotelem. Co ten Takao sobie wyobraża? Nie wspominał mu że ma dziś wolne! Przecież to nie logiczne, miała być dostawa...

Różnorodne przypuszczenia przemykały przez głowę Midorimy, od tych, w których Takao został opętany przez demona pecha, aż po te o jego zdradzie, ale mimo tego nie zatrzymywał się, biegnąc do wejścia, za którym Takao zdążył już zniknąć.

- Proszę Pana, proszę się zatrzymać! - ostatnim czego w tym momencie Midorima potrzebował, był ochroniarz.

Od : Shin-chan

Jestem w sklepowym areszcie. Przyjdź tu natychmiast.

- I jesteś tu dlatego że...?

- Dlatego, że ochroniarze nie potrafią odpowiednio wykonywać swojej pracy i dla rozrywki zamykają normalnych, porządnych obywateli.

- Którzy ciągnąc za sobą wielkiego, pluszowego misia wydzierają się na cały sklep, że zwykli ludzie są w stanie pojąć potęgi Oha-Asy...?

- ...nic takiego nie miałoby miejsca, gdyby bezpodstawnie mnie nie zatrzymali.

- I jeszcze powiedz mi, że nie wyglądałeś podejrzanie.

- Ani trochę.

- Dobrze że nikogo tam nie pobiłeś, inaczej byłoby więcej problemów z wyciągnięciem Cię stamtąd, wiesz? - Takao pokręcił głową, wyrażając tym swój zawód. Miał on jednak inne podłoże niż podejrzewał Midorima, Takao już cieszył się na nową rolę – niezawodnego prawnika.

-...tak. Dziękuję że mi pomogłeś...- rzucił Midorima, niechętnie siadając obok niego na kanapie.

- Nie ma za co. A tak w ogóle, o co chodziło z tym misiem? - Takao uśmiechnął się delikatnie, wtulając się w ramię partnera. Szkarłatny rumieniec przyozdobił jego policzki.

- ...ciężko to wyjaśnić. Możemy o tym zapomnieć?

- Nie! - Takao wybuchnął radosnym śmiechem, odpierając podbródek na jego barku. - Nie martw się. Akceptuję twoje dziwactwa. Wiesz, może następnym razem kupisz kostium misia, będziemy chodzić za rączki, wyobraź sobie ile dzieciaków by się zleciało do sklepu!

- Oh...więc o wszystkim wiedziałeś?

- Dokładnie. Ej, za co to!? Boli, Shin-chan, bądź że delikatniejszy!

Dla Usagi