Radosne prawie porno.

 "Rocznica"

- No. - Nijimura rzucił, całkiem zadowolony. - Jak na początek jest całkiem nieźle.

Powoli oddalił się o kilka kroków w tył, by w całej okazałości móc obejrzeć swoje dzieło.

- Ej, ty, nie gap się tak na mnie! - dobiegło go niewyraźne warknięcie. Haizaki odgarnął włosy z twarzy, zaciskając blade wargi w ciasną linię. - Jakbyś chciał mnie zjeść, ty stary zboczeńcu.

Nijimura uśmiechnął się tylko, dając mu tym samym do zrozumienia, że właśnie tak jest.

Poznali się rok temu, wpadając na siebie na ulicy. On pędził do pracy, Haizaki zasuwał na zajęcia, chodził wtedy do ostatniej klasy. Późnej, całkowicie przypadkowo wpadali na siebie coraz częściej i częściej...

Bo kiedy Nijimura czegoś chce, Nijimura to dostaje. Dowód stał teraz przed nim, na ośmiu centymetrowych obcasach, w koronkowej, czarnej bieliźnie, tak pięknie kontrastującej z jego bladą skórą i czerwoną podwiązką na udzie. Gdyby nie mięśnie, wyrzeźbione na godzinach treningów koszykówki, Haizakiego można by było pomylić z kobietą. No cóż, może była jeszcze jedna różnica, ale kto by się tym przejmował?

Trzydziestolatek podszedł do niego powoli, jakby bojąc się, że go spłoszy, jednak Haizaki jedynie spojrzał na niego nieufnie, nie protestując, gdy ten wziął go w ramiona, przyciskając do siebie mocno. Jego dłonie sunęły po ciele młodszego mężczyzny delikatnie, pozostawiając po sobie wspomnienie w postaci gęsiej skórki. Haizaki nie patrzył mu w oczy, z irytacją czują, jak jego policzki delikatnie pąsowieją. Palce Nijimury zacisnęły się na jego pośladkach, tym razem w sposób absolutnie niedelikatny.

- C...co ty robisz, debilu!? - wrzasnęł Haizaki, odsuwając się na długość wyciągniętych ramion. Wyraz gniewu na jego twarzy mógłby być całkiem groźny, gdyby nie to, że mordercza broń na jego stopach zbuntowała się przeciw niemu. Haizaki stracił równowagę i runął prosto na Nijimurę, z wyrazem zdezorientowania na twarzy.

- Moja żona jest taka urocza...- mruknął Nijimura, podgryzając lekko jego bark. Przez chwilę panowała cisza, błoga cisza nie zmącona przez nic, co mogłoby im przeszkodzić.

- Debil. - rzucił łagodnie Haizaki, z całej siły waląc w jego plecy za pomocą zaciśniętych pięści. - Debil, debil, debil!

- Ja tu się staram być romantyczny, gówniarzu! - Nijimura przerzucił go przez ramię ze wzburzeniem, kładąc na oddalonym o kilka metrów łóżku, po czym zawisając nad nim, prawą dłonią przytrzymując nadgarstki.

Nijimura nachylił się nad Haizakim, ustami przylegając do ucha, policzkiem z trzydniowym zarostem do policzka. - Więc na co teraz masz ochotę, Shougo?

Chłopak nie odpowiedział, oplatając jedynie jego biodra swymi nogami. Lepszego zaproszenia nie mógł dostać.

Drogi Blaku. Oto NijiHai. Bądź dumna.